ارائه مدل نگهداری و بهسازی شبکه راه‌های اصلی با به کارگیری تحلیل هزینه چرخه عمر -مطالعه موردی استان خراسان جنوبی

به علت گسترش روزافزون راه‌ها و محدودیت در‌ بودجه‌، مدیریت روسازی همواره مورد توجه محققان بوده است. هدف از این تحقیق در نظر گرفتن تحلیل هزینه چرخه عمر و نرم افزار HDM-4، در راستای تعیین نوع و زمان اجرای به‌صرفه‌ترین روش‌های نگهداری و بهسازی می‌باشد. بدین منظور، قطعات همگن اولیه با بررسی عواملی همچون شاخص وضعیت روسازی، شاخص ناهمواری بین المللی و افت و خیز حسگر مرکزی دستگاه FWD، در سطح شبکه‌ای از راه‌های اصلی، تشکیل شدند. سپس با ادغام آن‌ها، قطعات همگن نهایی مشخص و راهکارهایی به منظور بهبود شرایط، معرفی شدند. اثر هر یک از راهکارها بر ناهمواری، بررسی و مجموع هزینه‌های همراه شده با اجرای هر یک از راهکارها، محاسبه گشت و به صرفه‌ترین مورد برای هر قطعه، تعیین شد. اهمیت بودجه‌ و نرخ تنزیل، موجب شد تا اثرات تغییر در آن‌ها، توسط آنالیز حساسیت، ارزیابی شود. نتایج نشان داد کلیه راهکارهای انتخابی (به جز راهکار پایه)، توانسته‌اند از ناهمواری در طول دوره تحلیل، بکاهند. همچنین مقادیر بالای هزینه‌های کاربران نسبت به هزینه‌های اداره-های راهداری، اهمیت آن‌ها در تحلیل هزینه چرخه عمر را نمایان ساخت. از طرفی با افزایش نرخ تنزیل از صفر به دو درصد، با انتخاب راهکارهای ارزان‌تر یا پرهزینه‌تر در نرخ تنزیل صفر، گزینه‌های اجرایی به ترتیب ثابت مانده و یا به مورد ارزانتر تبدیل شد‌ه-اند. این مورد اهمیت نرخ تنزیل در تحلیل‌های مربوطه را نشان می‌دهد. در مورد بودجه‌های تخصیصی اولیه از طرف سازمان راهداری، مشخص شد در نظر گرفتن بودجه 100 میلیارد ریالی برای بهسازی شبکه در اولین سال از تحلیل با افزایش سالانه 10 درصدی، برای برنامه عملیاتی پیشنهادی مکفی می‌باشد. همچنین بودجه 700 میلیارد ریالی به عنوان حداقل بودجه مورد نیاز اجرای برنامه عملیاتی و ذخیره 54 درصد از کل بودجه اولیه، تعیین شد که کارآمدی برنامه عملیاتی پیشنهادی در حفظ سرمایه‌های ملی را عنوان می‌دارد.